Başım dönerek uyandım bu sabah sonra da bütün gün kafamı yastıktan kaldırmamak suretiyle ve moral bozukluğuyla uyudum. Akşama doğru kumrulara gidecek olmamın verdiği heyecanla biraz dinçleştim, duşumu aldım, mertle iki bölüm beavis and butthead izledim ve sonra onun bir bölüm de kritik anlar izleyelim öyle çık sözlerine kanmamayı başararak evden çıktım. Dilarayla buluşup, yoldan bir şişe şarabımızı kapıp kumrulara gittik. İlk kez evlenen arkadaşım oluyordu ve ilk kez evli arkadaşlarımın evine gidiyordum. ilk başta kendimi hala 19 yaşında sandığım için bu durumuma hayret etsem de eve girdikten sonra herşey çok olağan, yıllardan beri böyleymiş gibi doğal ve eğlenceliydi. Mutfakta özgür noodle yaparken biz salataya yardım ettik, mutfak sohbeti yaptık oradan da masaya geçtik, mis gibi salatamızı ve noodleımızı yedik şarabımızı içtik. Dilara ile kumruyu ne kadar çok özlediğimi hatırladım bu arada. Eskiden ben acıbademde dilara koşuyolunda otururken neredeyse her gün buluşurduk komşuculuk oynardık ve birbirimizin hayatında olan her seyden haberdardık. Ama dilara hala bıcır bıcır çok konuşuyor kumru hala çok tatlı ve onlarla birlikte rahat ve mutluyum, yani değişen hiçbir şey yok aslında. Saat 12yi geçerek eve geldiğimde bir makine çamaşır yıkayıp yüzümü temizlerken bu geceye dair biçok şey düşündüm. Diyet, evlilik, yuksek lisans, acıköğretim, spor, kararlılık, edebiyat, iş kurmak... Bunları düşündüm çünkü hayatımdaki insanlar inspirational insanlar. Bu bir insanın başına gelebilecek en iyi şey bence.